Ataların da kafası karışıkmış!
“… Köprüyü geçene kadar ayıya neden dayı diyorsunuz? Köprünün başını ayı tutmuş gibi geliyor, ‘Ayıyı tepeleyip geçmek zor! Dayı deyip sıyrılmak kolay, diyorsunuz.”
Konuşmaya başlayıp aklım azıcık bir şeylere erdiğinde çok meraklı olduğum çıkmış ortaya… Her gördüğüme “Bu ne ya da bu kim?” diye sorarmışım. Öğrendikten sonra da “Neden?” sorusu gelirmiş ardından. Annem benimle balkona çıktığında mesela başlarmışım sormaya… “Bu kim?”, annem cevap verirmiş “Bir çocuğun babaannesi”, “Nereden geliyor?”, “Pazara gitmiş oradan”, “Neden pazara gitmiş?” sorular kartopu gibi...
