DARBIMESEL Yabancıların atasözleri bana oldum olası tuhaf gelmiştir. Atasözü gibi değiller, ne biliyim sanki böyle olmamış gibiler. Ya biz, bizimkilere çok alışmışız ya da gerçekten...
Evet görebiliyorum “Elinize sağlık” diyorum. “Çiçeklere de su verdik” diyorlar. Ya onu niye yaptınız? Ben zaten su veriyorum çiçeklere, onun bir zamanı var...
“Siz Memo’dan öyle pis pis şeyler alıp ona dilenci Memo diyorsunuz ama o Memo aslında çok zengin. Nişantaşı’nda apartmanları var."
“Doktor amca, siz bu slaytları tıp fakültesinden mezun olduğunuz yıl mı aldınız? Hipokrat mı hediye etti bunları size? Bu nasıl araba ya!” dedim içimden.
Bu çocuk yarın öbür gün milletin içinde bana “hadi baba at yarışı oynamaya gidelim” derse ben ne yapacağım! Hayır kimseyi de inadıramam öyle olmadığına.
Twitter’da size ağzınız payını vermek, haddinizi bildirmek için avucu kaşınan, yerinde duramayan, kıpır kıpır olan bir güruh var.
Başrollerde de Tom Hanks ve Leonardo DiCaprio'yu düşünüyordum. Leo'yu kolbastı yaparken görmek için bile milyonlarca insanın sinema salonlarına koşacağına emindim.
Ben kimim? Ne yapıyorum? Ne yapacağım? Hayat amacım ne? gibi soruların cevapları en güzel mıntıka temizliğinde verilir.
