Kemerlerinizi bağlayın… Batıyoruz!

Size bir soru: Bir dükkanın batacağını nasıl anlarsınız? Bilanço? Kar-zarar? Yatırım? Yöneticilerin tutumu? Hiçbiri değil. Eğer bir yer çiğ köfte satmaya başlamışsa çok yakında batacak demektir. Çevrenizde sinek avlayan kafeler, marketler, kebapçılar, büfeler görmüşsünüzdür. Bütün bunların batmaya yakın tutundukları son dalları çiğ köftedir. Bir sabah bi bakmışsınız evinizin karşısında aylardır sigara standı bomboş duran market bir köşesinde çiğ köfte dürüp satmaya başlamış. Yolun biraz ilerisinde iki ay önce büyük prodüksiyonla açılış yapmış (hapçı dj ve eroinman palyaço) kimsenin uğramadığı neon tabelalı piliççi, çiğ köfte tezgahını girişe koymuş. Çiğ köfte satmaya başlayıp da batmayan tek yer çiğ köftecinin kendisidir! 

Yalnız bu bağlamda çiğ köftecilerin batması da çok sancılı oluyor. Çiğ köftecinin sinek avlayanı, tam sinek avlıyor dostlar. Ben, iki ay boyunca hiç iş yapmayıp en sonunda çiğ köfte tezgahının yanına waffle tezgahı koyan, yine satış yapamayınca ÇİĞ KÖFTE+WAFFLE+ÇAY= 10 TL. kampanyası yapan, buna rağmen beklenen müşteri patlaması yaşanmayınca altın vuruşunu bu kampanyanın üstüne Minions tişörtü hediye ederek yapan adamın harman olduğu yerden geliyorum. Anlattıklarım size abartıymış gibi gelebilir ama Allah belamı versin doğru söylüyorum! Bir çoğunuzun “bela okuma” dediğini duyar gibiyim. Tamam okumam ama doğru söylüyorum.

Millette ne kadar çok para var dostlar! Allah daha çok versin kimsenin parasında gözümüz yok da iş yapmayacağı bu kadar belli olan yerleri bir sürü masraf edip açıyorlar sonra da müşterinin oturacağı sandalyeye oturmuş başını öne eğmiş fıttırı fıttırı cep telefonlarıyla oynuyorlar ya! Ben, bana hizmet edecek adamı benim oturacağım sandalyede otururken ya da cep telefonu, dizüstü bilgisayarını almış bir şeylerle uğraşırken görürsem oraya giresim gelmiyor, onu rahatsız etmek istemiyorum ne yalan söyleyeyim. Facebook’ta arkadaşlarının tatil fotolarını like’larken “bana bir kıymalı bir patatesli kır pidesi bir de limon” diyesim gelmiyor. Kimse esnaf kan ağlıyor demesin! Sokağa atacak bu kadar para olduğuna göre kimsenin ağlamaya hakkı yok! 

İnsan bir strateji belirler, bir iş planı yapar, lokasyona bakar, etrafı gözler…yok… bunlar paldır küldür pet shop’un boşalttığı dükkana elektrikçi açıyor, ondan bilgisayarcı devralıyor, sonra sırasıyla, pideci, döşemeci, balıkçı, kafe, berber, eczane, bijüteri, kahvaltıcı, manav, en son da tahmin edeceğiniz gibi çiğ köfteci… Ve bunların hepsi bir senede oluyor. Arka arkaya bu kadar iş kolu sayınca aklıma şimdiye kadar gördüğüm en acayip konsept geldi; sol tarafı kuruyemişçi sağ tarafı kırtasiye olan, hermafrodit bir dükkan görmüştüm yıllar önce. Kuruyemişçinin kese kağıdı bitince kırtasiyeden A4 zarf istiyordu, kırtasiyecinin bir avucunda sürekli leblebi vardı filan, çok değişikti. Sonra o dükkana ne oldu bilmiyorum ama her halde hangisi daha çok geliştiyse diğerini aldırıp yola o sektörde devam etmişlerdir.