Mihail Zoşçenko

Bugünlerde herkes sözleşmiş gibi gülünç şeyler yaz­mamızı istiyor. Sanki bu bizim elimizde. Sanki gülünç hikâyeler uydurmaktan başka işimiz yok. Neyse, müsaadenizle gülünç bir hikaye anlatacağım. Hem de gerçek hayattan. Sinemanın yanında durmuş, bir arkadaşı bekliyorum. Yalnız bu arkadaş acayip hoşuma gidiyor. Çocuksu, epeyce enteresan bir kız. Burada çalışıyor. Tabii, aşk. Buluşmalar. Mevcut durumla hiçbir ilgisi olmayan...

Bizim ortak dairedeki komşulardan birine köyden babası geldi. Tabii, oğlu hasta olduğu için gelmişti. Yoksa haya­tının sonuna kadar Leningrad’ı görmezdi. Ama oğlu hasta olunca çıkageldi işte. Oğlu da bizim komşumuzdu. Bir restoranda garson olarak çalışıyordu. Yemek dağıtıyordu, maaşı da iyiydi. Belki de daha fazla kazanmak için gece mesaisine kal­mış, gece vakti eve dönerken, bu mutfak...

Bu sene, kimlik çıkarmak için bir vesikalık fotoğraf lazım olmuştu. Bu iş başka şehirlerde nasıl olur bilmiyorum ama bizim buralarda fotoğraf çektirmek hiç de öyle basit, sıradan bir iş değildir. Burada bir fotoğraf stüdyomuz var. Burada vesikalık­tan başka grup ve hareket fotoğrafları da çekiliyor. Belki de bu yüzden siparişinizi almak için epeyce uzun bekle­meniz gerekiyor....

Geçenlerde bir restoranda yemek yedim, sonra da bilar­do salonunda oyunları izledim. Topların nasıl yuvarlandı­ğını görmek geldi içimden. Laf yok; ilginç bir oyun. Her türden talihsizlik, mut­suzluk içindeki insanların ilgisini başka yere çekip meşgul ediyor. Hatta bazıları bu oyunun cesareti, dikkati ve yeteneği geliştirdiğini düşünüyorlar. Doktorlar da denge soru­nu yaşayan erkekler için yararlı olduğunu düşünüyor. Bilmiyorum. Sanmam....

Açık konuşmak gerekirse, hasta olunca evde yatmayı tercih ederim. Tabii ki laf yok, hastaneler herhalde aydınlık bir kül­türün ürünüdürler. Orada aldığınız kaloriye çok dikkat edilir. Oysa evde ne varsa yersiniz. Beni tifodan hastaneye kaldırdılar. Evdekiler böylece dayanılmaz ağrılardan kurtulabileceğimi düşünüyorlardı. Onların tek amaçları bu da olsa, ben öyle özel bir hastaneye düştüm ki, burada her...