Değişmeyen göz muayeneleri

Geçen hafta hanımla birlikte dört yaşındaki kızımızı göz doktoruna götürdük. Göz doktoru yetmiş, yetmiş beş yaşlarında bir amcacıktı. Bizim kızın gözlerini kontrol etti. Sonra o meşhur kırmızı çatılı, beyaz çitli kır evinin olduğu nostaljik manzara resmini makineden gösterdi. Bundan sonra sıra, bir göz muayenesi klasiği olan karşı duvara yansıtılan harfleri sormaya geldi. 

Kızımız küçük olduğu ve okuma yazma bilmediği için harfler yerine çeşitli şekiller gösteriyordu. Çiçek, böcek, kuş, kedi filan gibi çizimler gösterdi. Bizimki hepsini bildi. En sonunda bir araba resmi gösterdi. Ama nasıl bir araba! 1930 model Volvo. Bu ne ya! Ben duvara yakın oturuyordum, ben bile araba olduğunu zar zor anladım. “Doktor amca, siz bu slaytları tıp fakültesinden mezun olduğunuz yıl mı aldınız? Hipokrat mı hediye etti bunları size? Bu nasıl araba ya!” dedim içimden. 

Dört yaşındaki çocuk, otomobil çizimine baktı, baktı ne dedi biliyor musunuz? Kaplumbağa. Bu cevap üzerine doktor, aynı otomobil çiziminin biraz daha büyük bir halini yansıttı duvara. Bizim kız yine uzun uzun baktı ve yine kaplumbağa dedi. Ben dedim ki “Doktor amcası, çocuğun bu resmi bilememesinin sebebi göz bozukluğu değil, tarih bilgisinin yetersizliği. Bizim kızın tarihi biraz zayıftır, kusura bakmayın. Sanayi devrimine daha gelemedi yavrucak. Bu seferlik affedin!” Neyse sonunda muayene bitti. Sorunun çocuğun gözünde değil doktorun slaytlarında olduğu anlaşıldı.