Detayları ezberlemek

“Daha yeni yeni farkına varıyorum, benim için yapmadığı onca şey dahi benim içinmiş. Görmem gerekeni kendim görmedikçe hiçbir şey kalıcı olmazmış; bu yüzdenmiş hep izleyici konumda kalması. En büyük kopya ise ezber yeteneğimin olmamasıymış. Ezberleyemedikçe formülleri yaşayıp bulmuşum doğru çözümleri ama daha uzun ama daha kısa, ezberin olmadığı zamanlarda kendimi var etmişim hep. Bu yüzdenmiş onun ismini bilemezken, onun en sevdiği rengi bilebilmem. Beni ona çeken şey bir kere okuduğumda aklımda kalanlar değilmiş de satır aralarında denk geldiğim detaylarmış. Ben de o değişen detayların hep değişmekte olan bütünüymüşüm. Aslında ben bütünüyle detaymışım. Bu yüzdendir ki detayları ezberleyemezmişim çünkü sadece fark edermişim tanık olurmuşum.”

“Çok toydu yaptığı şeyleri o kadar değiştirme yanlısıydı ki içindeki ateş onu ısıtmak yerine onu harlıyordu, dediklerimi duyamayacak kadar hareketliydi, içindekileri söndürebilmek için can havli ile koşması bu yüzdendi, biliyorum bana kızdı ama ateşi hava ile söndüremeyeceğini kendi anlamalıydı, anlamalıydı ki unutmamalıydı; durup bir toprağa kök salmadıkça en azından bir süre köklenmedikçe yanıp kül olacaktı. Durduğunda fark etti aslında onu izliyor olduğumu, bir amaç uğruna olmadan boşuna çırpınışının peşinden gitmemin nedenini; kendini yormadan bunu fark edemeyecekti. Ne kadar da durağan bir öğrenme yöntemim vardı onu tanıyana dek… O, ezberlemeden öğrenmenin yolunu buldu; ben ise ezbere yaşamamanın ne demek olduğunu fark ettim ve ona tanık oldum.”