Değişiyorsun dostum, tıpkı bir ırmağın sürekli akması gibi… Bazen suyun yükseliyor bir duygu, eylem veya düşünce olarak. Bazen kuraklaşıyorsun bir yasın en derin yamacında veya hayatın çıkmazında olarak. Bazen durgunlaşıyorsun, neysen o olarak ve neyse o kalarak.
Değişiminin oluşumunu, sürecini bir suyla, bir rüzgarla, mevsimle veya ağaçla anlatabilirim sana dostum. Orada görünmeyen ve sıradan gibi gelen her bir hal nasıl da içeride derinlerde bir katman açıyor değil mi? Tıpkı ağacın yaş aldıkça gövdesine eklenen yeni bir halka gibi. Senin hayat çemberin de böyle katman katman açılıyor dıştan içe ve içten dışa…
Değişiminin oluşumunu anlatabildik peki değişiminin anlamlanması nasıl oluyor? İşte bu anlam açıkladığın o su, ağaç, rüzgar, insan her ne ise ona derin bir bakış ile mümkün.
Biraz ağacı düşün? En iyi bildiğin ağacı… Kaç dakika sürdü üstüne düşünmen, işte bu ya en iyi bildiğin şeyin hakkında dahi birkaç dakika veya saati geçmeyen düşünceler üretebiliyorsun… En iyi bildiğin bu formu daha çözümleyemezken hiçbir anlatı seni sana açık edemeyecek dostum.
Öyleyse düşün bir kez daha: "Sen nerede anlamlanıyorsun?"
0 Yorum