Bir yol vardı hep, o bana öğretmek istedi; ben öğrenmemekte direndim bu yüzdendir ki o da benim anlayabileceğim, sadece ama sadece benim çözülmeyebileceğim bilmeceler ile dolu bu hali getirdi. Bilmeye çalıştıkça daha da cahil kaldım, sonrasında bilmeceyi bir bulmacaya çevirmemi istedi. Tıpkı bir bulmaca gibi. Farkı ne miydi? Cevaplar hazırdı, ben o hazır cevaplara gidip de doğru soruyu arıyordum. Her gittiğim cevapta da kendime denk gelince tüm bulmacayı kendime sormaya başladım. Öyle ya işte tüm yol boyu Herakleitos'un da dediği gibi: "Kendimi aradım.".
Kendimi bu kadar cevapta bulurken ve cevabı bu kadar tanırken, ben sorduğum sorular mıydım? Gördüğüm cevaplar mıydım? Yoksa hepsinin dahili ve bir o kadar haricinde tüm sorular dışında kalan sadece öylece yürüyüp cevaptan cevaba geçen bir yolcu muydum?
Sahi ya dostum, ben neydim?
Peki ya sen, nesin?
Öyleyse biz, ne olacağız?
O?
0 Yorum