Ömer İbrahimoğlu

Bu hafta Sophokles ve onun kitaplarından söz edeceğiz. Kendisi çok mühim bir tragedya yazarı. Antik Yunan’da tragedya yazarları elbette sayıca fazlaydılar. Sophokles’in alametifarikası tanrıları yok saymasıydı. O insanların hayatlarını temel alarak tragedyalarını yazıyordu. O tanrıları es geçen bir yazar. Halkın anlayacağı şekilde yazar, halkı uyarır ve kadercilikten kurtulmalarını amaçlar. Bu metinlerde tragedyaların olmazsa olmaz özelliklerinden...

Bazı kitaplar vardır, bizi kara delikler gibi içine çekeceği daha ilk cümlelerden bellidir. İşte Albert Camus’un “Yabancı” eseri bu türden bir kitap. Okuyucuyu içine çeken kitabın ilk cümleleri şunlardır: “Bugün annem öldü. Belki de dün, bilmiyorum.” Başkahramanımız Meursault için pek önemli değil. Önemli olan Meursault’un annesinin kaldığı huzur evinin uzun yolu. Evet, başkahramanımız hiçbir şeyi...

Maradona, haksız yere eliyle gol attı. O ve tüm dünya bu gole “Tanrı’nın eli” diyerek onu övgülere boğdu. Ben de Orhan Pamuk için “Tanrı’nın kalemi” diyorum. Çünkü Pamuk'un bu sıfatı hak ederek kazandığını düşünüyorum. Ana dilimizde bu kadar güzel yazan birinin olması kuşkusuz müthiş bir şey. Neredeyse bütün bir sene, hangi kitaba ödül verelim diye...

Sanılanın aksine bir kitaptan bahsedeceğim, sanılanın aksine bir “dava”dan. Franz Kafka’nın Dava”sından. Takıntılar ve belirsizliklerle dolu bir roman. Sabahın köründe uyanan bankacı Josef K.’nın kapısı çalınır. Kapıyı açan Josef K., karşısında iki ukala adam görür. Ukala adamlar, kendilerini polis olarak tanıttıktan sonra “tutuklandınız” der. Lakin onu tutuklamazlar. Bankacı olan Josef K., herhangi bir suça bulaşmamış,...