Bi İngiluz, bi Amerigali, bi Laz

“Bi İngiluz, bi Amerigali ve bi Laz tirende gidiymiş…” diye başlayan kaç tane fikra dinlemişsunuzdur kim bilur. Fikranun başlangicinda hiçbir sinif ayrumi yoktur, üçi da trende gidiyler. Fakaaat, fikra bittukten sonra bu insanlar ne yapayler diye hiç duşundunuz mi? Bularun sivildeki hayatlari ders niteluğindedur. Fikradaki lazun adi Dursun’dur. Maçkali’dur.

Dursun ve diğerlerinun fikradaki rollerinden kaç para alduklarina bir bakalum. Çunki sömüri hemen burada başlamaktadur. Amerikali Coni bu kisa rol içun 1 milyon dolar, İngiluz Roni 750 bin avro alurken, bizum Dursun “eşit işe eşit ücreti”i bir baluk adi zannettuği içun, “Yemek içmek sizden, bi da İstanbulkart” diyerek, fikrada karun tokluğina oynamayi kabul etmiştur.

Aradaki fark nereden doğmaktadur? Sanayi devriminden geçmiş olan emperyalist-kapitalist ülkelerdeki yönetumler de bizum gibi oligarşiktur. Ancak bu ülkelerdeki oligarşi, kilasik burjuva demokrasisini ve özgürluklerini belli ölçilerde sinirlayabilmekte fakat özine dokunamamaktadur. Coni ve Roni, o ulkelerdeki emekçi hareketlerinun geçmiş kazanumlari sayesinde iyi bir ücret alabilmektedur.

Maçka yollari taşli

Dursun’a gelince, Tirabizon’da “Ekmek, iş, özgürluk” diye yürüyenlerın kafasina kaldurum taşi atarken, aslinda kendi kafasina attuğuni bilememektedur. İdris uşağum, bu, Vitor Hugo'nun’ kendi kalesine gol atmasi gibi bir şeydır.

Peki, Coni bizum Dursun’dan daha mi zekidur? Değildur. Coni, ülkesi ABD’nun Vietnam’a, Şili’ye, Nikaragua’ya, Panama’ya, Irak’a ve Suriye’ye demokrasi ihraç edup, karşuluğinda para alduğini zannetmektedur. (Bakunuz; Medya zortlatmasi.) Daha bir sene onceye kada dünyayi oküzün boynuzlari arasında biliydi, hatta Nevada Çöli’nde yapilan nükleer denemeler sırasındaki sarsintilari “oküz hareket etti” diye yorumlamişidi. Şimdi çok şükür doğriyi oğrendi; dünyayi Tıramp’un boynuzlari arasinda zannediy.

Coni böyle andaval olmasa ve Amerika’nun en gelişmiş emperyalist aygit olduğuni, 3. Dünya’yi yağmalayup açuk pazar haline geturmeye çaliştuğuni, yağmaya izin vermeyenleri işgal ettuğuni ve kendi kişisel zenginluğinde bile bu yağmanun payinun olduğuni idrak etsa ne olur? Kuçucuk bir vicdani varsa karşu çikar değil mi? Fakat o dakikada finans oligarşisi tarafindan sistem dışı edilur. İdris uşağum sana şöyle anlatacım: Hani, Hulusi Kentmen bir deste parayi Ediz Hun’un suratina çarpup, “Birak kizumun peşini,” der ya. Finans oligarşusi “adami parayla dövmek” gibi bir şeydur.

Banka sermayesi ile sanayi sermayesinin iç içe geçmesiyle oluşan bu güçli sermayeyi elinde bulunduran zümre, Coni’nun kaderini baştan belirlemiştur. Yaşiyacaği hayatun şeklini şemalini, sigorta sistemi ve banka kredisiylan çizmiştur. Coni eğer sistemi tehdit etmezsa açluktan elmiyeceğini ve bizum Dursun’dan daha iyi yaşayacağini bilmektedur.

Lazun biri gene bir gün

Aynı şeyleri bir da bizum Dursun içun duşunun. “Gelecek korkusi olmadan, ander kaybana piyasanuzun çarklari arasinda ezilmeden, insanca bir hayat yaşamak istiyrım la!” desa ne olur? Bizum Dursun, Coni kadar şansli değildur. Onun payina oligarşuk dikta düşmektedur İdris uşağum buni da şöyle anlatayim, Hulusi Kentmen, kizinun peşini birakmasini isteduği Ediz Hun’un suratina bu sefer bir deste para değil, ha boyle koca bir sopaylan vurur.

Bizum gibi geri birakturulmiş ülkelerdeki oligarşinun yapisi, oligarşuk dikta şeklini almaktadur. Çunki ülkedeki kapitalizim, kendi iç dinamiği ile değil, yukaridan aşağiya geliştırılmiştur. Kökli bir geleneği olmaduği içun, zora girduği her an piroletaryanun ve emekçi halkun demokratik hak ve ozgürluklerini rahatluklan rafa kaldurmaktadur.

Bu gayri insani sistemun raf ömri çoktan geçmiştur. Hâlâ devam etmesi gerçek hayattaki Coni ve Dursunlar yüzündendur. La İdris, gülme evladım. Fikra anlatmayrım, gerçek bu!

(Yılmaz Okumuş)