“Tek kelime yeter, ama ya insan o kelimeyi bulamazsa?”

Yalnız yaşayan insanların, kendi içlerinde başlayıp biten eğlenceler vardır. (Oğuz Atay)

İnsanı sessiz kalmaya zorlayan acı onu bağırmaya zorlayan acısından çok daha ağırdır.
(Furuğ Ferruhzad)

En büyük arzum bu dünyaya ait olduğumu unutabilmek. (Charles Dickens)

Sizi sevmediğimi düşünüyorsanız muhtemelen sevmiyorumdur. Sevdiklerimi şüpheye düşürmem. (Charles Bukowski)

Sessiz değilsin. Büyük bir gürültünün içindesin, duymuyorlar. (İlhan Berk)

Tek kelime yeter, ama ya insan o kelimeyi bulamazsa? (Virginia Woolf)

Affetmek hep bir duygu gibi düşünülür. Aslında duyguların sona ermesi demektir. (Iris Murdoch)

Yaşlanarak değil yaşayarak tecrübe kazanılır, zaman insanları değil armutları olgunlaştırır.
(Peyami Safa)

Bir gün gelir, dünyanın bir yerinde yıllarca senin haberin olmadan yaşamış birine bütün hayatını anlatmak istersin. (Murathan Mungan)

Her gün aynı elbiseyle dışarı çıkmaktan utanan insanlar, neden her gün aynı düşüncelerle dışarı çıkmaktan utanmazlar ki? (Fahrian Berotti)

Gönül kırmaktan daima ödüm kopmuştur. Çünkü elimden böyle bir kaza çıktığı vakit asıl kırılıp dökülen benim gönlüm olmuştur. (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

Ve denize bir dakika durup bakmaya vakitleri olmadığını söyleyen bu insanlar ne zevksiz mahluklardı. (Sait Faik Abasıyanık)