Sokaklar ve kitaplar…

Bu köşede kitaplarda okuduğumuz, duvarlarda rastladığımız cümleleri paylaşıyoruz.

Televizyonu çok eğitici buluyorum. Ne zaman birisi televizyonu açsa, yandaki odaya gider ve kitap okurum. (Groucho Marx)

Gözlerimin altı yalnızlığımın morgudur. (Tophane'de duvar yazısı) 

Dün komşumuz açlıktan öldü, bugün cenazesinde kurban kestiler. (Ali Şeriati)

Zamanımızın laneti de bu /  Deliler gösteriyor körlere yolu. (William Shakespeare)

Hem kuzular eksiksiz, hem de kurt tok olmaz. (Boşnak atasözü)

Görünüşünüz neye benzerse benzesin, nezaket sizi dünyanın en güzel insanı yapar. (Nizami Gencevî)

Devamlı müşteri akrabadan hayırlıdır. (Perşembe pazarından esnaf yazısı)

Cimrilik derin mutsuzluğun en sağlam belirtilerindendir. (Franz Kafka)

Çok sevdiğin ama geri döndüremeyeceğin kişilerin en kötü yanı; onları her hatırladığında, seni tekrar tekrar terk etmeleridir. (Lev Tolstoy)

Ne sayıları kalabalık diye kötülerden ol ne de sana benzemiyor diye birçoğuna düşman ol. (Seneca)

Çizgi, leke, benek, renk; arabamızı bu dört at çeker. (Bedri Rahmi Eyüboğlu)

İnsafını kaybedenler, hiçbir hakikati bütünüyle kavrayamazlar. (Cemil Meriç)

Beklentim yokmuş gibi davranıp, içime dünyalar kadar umudu sığdırmaktan yoruldum. (Nilgün Marmara)

İki şey var ki, ruhumu hep yeni hep artan bir hayranlık ve müthiş bir saygıyla dolduruyor: Üzerimdeki yıldızlı gökyüzü ve içimdeki ahlâk yasası. (Immanuel Kant)

Sadece bedenleri, şekilleri, görüntüleri sevenlere ne yazık. Ölüm her şeyi yok edecek; ruhları sevmeyi deneyin. (Victor Hugo)

Şu iflas etmiş dünyada, en geçerli para birimi; kendin gibi bir insanla paylaştığın duygulardır. (Pablo Neruda)