BİLİNMEZE

Tüm olasılıkların dahilinde ve haricinde bir iç ses kadar uzakta, bir sarılış kadar yakında olan şeyler vardır. Bu işte iki uçlu –bilinmezle bilinirin- kesişimindeki o andadır. Bu iki uç hayattır. Sana ait olduğunu düşündüğün bir sesin başkasına ait eli ve kalbiyle sana sarılışı…

Aslında bunların hiçbiri bir sesin sana ait olduğunu, bir dokunuşun ise sana dair olmadığını kanıtlamaz. Birini beş duyunla teyit ederken algın ile idrak edersin; bir sesin içerilerden geldiğini bilirsin ancak bir başkasına tam ve bütünlüklü olarak kanıtlayamazsın. Algıların ve sezgilerin bu iç içe geçtiği düzlemde kurduğun ikili uç, evet, bahsettiğimiz şey yine hayatı betimliyor. Peki hayat betimlenebilir mi?

Algıların bilinmezliği ve sezgilerin kestirilemezliğinde bazen ihtiyaç duyduğun o el, bazen duymak istediğin o söz sana söylenmediğinde, yine ve yeniden o hayatın peşinden gidebilir misin? İşte bu peşinden gittiğin şey yine hayattır. Peki ya peşinden gidemezsen? O zaman o şey hayaldir. Hayallerin peşindeki yaşantı hayatın kendisi iken, hayatın önündeki şey varlığına kanıt arayan hayallerindir.

Oysa ki en başından beri algının sana sunduğu hayal ile hayatın o kestirilemez çizelgesindeki bir oluş hali değil midir? O oluşun ikili döngüsünü yani hayal ile hayatı birbirinden ayırdığında o bir yanılsamaya dönüşür, algılarına sırt çevirmiş bir bilme hali yanılsamadır. Aynı zamanda algılarının dokunsal yönüne çok önem verip de hayatı hayalsiz yaşarsan, maalesef ki dostum bu da bir hayaldir. İç dünyanı ve dış dünyayı birbirinden ayırdığın her şey bir hayal…

Hayatın hayalsiz sürmesi bir mucize değil ölümdür, bir hayalin bir oluşa dönüşmesi ise tam bir hayattır. 

Peki sen dostum, ne zaman bir hayalin peşinden giderken hayatı kaçırdın? Bir hayatın içinde sürüklenirken hayallerinden ayrıştın?

Bütün bunları bir oluş döngüsünde birleştirsen, hayali hayatla; bilinmezi bilinirle harmanlasan nasıl bir hayatın olurdu peki dostum?

Hayatın o döngüsünden ayrılma, hayatını renksiz bırakmamak için de hayallerine sırt çevirme. Hiçbir zaman da unutma ki hayalin nerede bittiğini ve hayatın nerede başladığını bilemezsin.

Oluşun daim olsun dostum. 

Görüşmek üzere…