Kininizi çocukların ulaşamayacağı yerde muhafaza ediniz

Kin beslemek öyle kolay iş değildir. Yemini, suyunu, bakımını eksik etmemeniz gerikir. Kininizi sadece öfkeyle beslemeyiniz. Arada bir, ödül olarak fantastik soslarla lezzetlendirilmiş intikam ve rövanş mamalarından vermeyi ihmal etmeyiniz. Çocukların ve gençlerin ulaşamayacağı bir yerde muhafaza ediniz. Kin; sürekli ilgi, alaka ve bakım isteyen bir nefret pıtırcığıdır. Ancak kininizi fazla şımartmaktan ve aşırı beslemekten kaçınınız. Aksi takdirde kininiz, aşırı ve dengesiz beslenme sonucu obeziteye maruz kalabilir. Obez bir kin, sadece önüne geleni değil, sizi de yer bitirir. Bu tip nahoş durumlarla karşılaşmamak için kullanım ömrü dolmuş kinlerinizi beslemekten vazgeçin. Onun yerine muhabbet kuşu ya da Japon balığı falan besleyin.

Dolmalık biber gibidir. İçine taze kinaye fıstığı, küçük metafor üzümleri ve bol miktarda içe oturmalık gönderme konmalıdır. Laf sokmanın en lezzetlisi hazmı zor olanıdır. Sokmalık lafın kullanım ömrü saniyelerle sınırlıdır. Uygun ortam ve zemin oluştuğunda çat diye surata yapıştırmanız gerekir, yoksa geçmiş ola. Lafı soktuktan sonra cool tavırlarla geri dönün ve slow motion modda, hiç arkanıza bakmadan kameraya doğru yürüyün. Böylece sokulan lafın etkisi görsel olarak da güçlenecektir. Unutmayınız ki, sosyal medya ortamlarında laf sokmanın tadı pek çıkmaz. Makbul olanı canlı performanstır. Laf sokma heveslilerine ve yeni başlayanlara “çekemeyenler anten taksın” gibi klasiklerle mevzuya giriş yapmalarını tavsiye ederiz.

Bir teneke kutunun içine neleri sığdırabiliriz ki? Öfkemizi, kavgalarımızı, umutlarımızı, çaresizliğimizi, aşklarımızı, ideallerimizi, henüz yenmemiş soğuk intikam yemeklerimizi? Ya da hangisini geride bırakabiliriz ki? Layka’nın böyle dertleri yoktu. Tek derdi Moskova sokaklarında yiyebilecek bir parça yemek artığı bulabilmekti. Bir teneke kutunun içine Layka, bir parça yemek artığı ve onun tüm hayatı sığdı. David Bowie söyler “Ay’dan çok yukarılarda. Dünya gezegeni mavi ve yapabileceğim hiçbir şey yok.” Layka’nın ise hiçbir şey umurunda değildi. Ne diğerleri gibi “ Benim için küçük, insanlık için büyük bir adım” dedi, ne de geri dönmeyi aklından geçirdi. Sadece o teneke kutunun içinden uzay boşluğuna doğru havladı.