Eşek

O zamanlar yol mu var, araba nerde
Madenciler Asma’da yatar kalkardı derme çatma kulübelerde
Öğünler geçiştirilir kışın helva ekmek yazın üzüm ekmekle
Zonguldak’a motorla gelen yükler
Taşınır eşekle mahallelere bölümlere
O gün yine üzüm karpuz ekmek gelecekti
Lakin ara ki bulasın lanet eşeği
Bakkal bağırır çırağına ulan nerde bu eşek niye bulamadın
Çırak kafa önde çaresiz
Der vallahi her yana baktım
Sanki yer yarılmış içine girmişti eşek
Sağa sola gidilmiş ağaç diplerine göz atılmış
Dereden karşıya geçilmiş çalılıkların içine bile bakılmıştı
Ama yok oğlu yoktu
Üzüm de karpuz da beklemezdi a birader
Hemen gelmeli satılmalıydı
Eşeğin önemi her geçen dakika artıyor
Bakkal ofluyor pofluyor
Çırak tekme yememek için gıkını bile çıkarmıyordu
Molla Memed dayanamadı çırağın bu haline
Dedi ben bulayım bu eşeği size
Tamam dedi bakkal birden sevindi
Molla Memed uyanık biraz da muzipti
Dedi ama olmalı bunun bir bedeli
Al külah ver külah pazarlık edildi
Üç aşağı beş yukarı derken anlaşmaya varıldı
Molla Memed eşeği bulacak koca iki karpuza konacaktı
El sıkışıldı tamam mı tamam
Yarım saat de mühlet konuldu
Bakkal karpuzu düşünmüyor da değildi hani
Fakat eşek de şimdi gerekliydi
Ulan eşek ben sana gösteririm diye içinden geçirdi
Molla Memed’e baktı dedi ne duruyorsun hadi
Hiç acelesi yoktu Molla Memed’in
Yavaşça döndü karşı tepeye
Çırağı da yanına çağırıp başladı birden eşek gibi anırmaya
Gören baktı duyan şaştı
Ne yapıyor bu adam acaba deli mi
Çok geçmeden karşıdan bir ses
Anırır Molla Memed gibi
Molla Memed der işte eşek orada
Git al getir senin olsun karpuzun teki

(Molla Memed lakaplı maden işçisinin gerçek yaşam öykülerinden derlenmiştir.)