Ayşegül Aşı Oluyor!

Sağlık emekçilerine, bütün işçilere…
ve Aykut Kırbıyık’a…

“Sinovak var mı Sinovak?” Nefesi tükendi Temcid’in. Kimseden ses çıkmayınca bi’ daha bağırıyor: “Sinovak var mı Sinovak! Çin var mı Çin?” Temcid’in önünde geçilmez kurdelesi ve uzayan bir başıbozuk sıra… Sıradakiler yaşlı desen yaşlı değiller, genç desen genç değiller… Hepsinde kat kat maske var, hiçbirinde mesafe yok. Ayşegül’de çift maskeden başka siperlik de var… sağ elinde de bir eldiven… Kocaman bir hastanenin giriş katında COVID-19 aşı kuyruğundalar… Daha çok eski zamanların otogarlarına benziyor burası… “Zonguldak var mı Zonguldak…” “Bolu, Mengen, Gerede… Bolu, Mengen, Gerede! Aşaaada yolcu kalmasın!” 

Temcid’in bu hastanede 8. yılı. 8 yılda yorulmadı hiç bu bir yılda yorulduğu kadar… Sokağa çıkma yasağıymış, tam kapanmaymış… Temcid hep tam çalışıyor! O hep muaf! Alametifarikası oldu Temcid’in muafiyet belgesi… Herkesin kulağı Temcid’te. Her kafadan bir ses çıkıyor… Herkesin en az bir sorusu var Temcid’e… Adam nefes nefese geliyor Temcid’in önüne… “Benim saat geldi. Benim girmem lazım içeri!” Temcid durduruyor adamı: “Amca dur hele! Sinovak’sa hemen alıyoruz içeri… Biyontek’se sıraya! Sen ne aşısı olacaksın?” Adam diyor: “COVID aşısı!” Temcid, adam sanki babasıymış gibi… amcasıymış gibi bakıyor adama: “COVID aşısı da… Çin mi? Alman mı?” Amca “Çin” demiş olmalı ki… alıyor Temcid hemen onu içeriye… Ayşegül “Aynı yaşta mıyız şimdi biz bu amcayla” diye geçiriyor içinden. 

Varsın soru yağmuruna tutulsun Temcid… ne gam, herkese yetişiyor… “Benim randevum 10.10’daydı. Şimdi kaç randevuları içeri giriyor” diyor bir hanımefendi… Temcid “Sen numaranı aldın mı? Önce numaranı al” diyor. Hanımefendinin de hanımefendiliği bir yere kadar: “Ne numarası? Randevu aldık ya!” Temcid’in yerine kuyruksu yığından biri hanımefendinin sorusunu yanıtlıyor: “Randevu saatinize göre değil, aldığınız sıra numarasına göre çağrılıyorsunuz. Onun için önce şuraya…” Adam gösteriyor eliyle sağ tarafı… “… sıraya girin, orda size bir form verecekler, o formun sağ üst köşesinde bir rakam yazıyor… İşte o sizin sıra numaranız… Ayrıca, o formu da imzalayacaksınız…” Temcid bu uzun açıklamayı yapan adama bakıp gözleriyle gülümsüyor ve teşekkürünü iki avcunu birbirine yapıştırarak söylüyor… Özel hastaneden başka hastaneye adım atmamış bu hanımefendi hiç niyetli değil o sıra numarasını almaya… O, randevu saatinde girmek istiyor içeri… “Hoşgeldiniz Şermin Hanım” diyen de yok… Ne aşı sırasına giriyor ne form kuyruğuna: “Yani ben tam randevu saatinde gelmeme rağmen randevu saati benden daha ileride olanlar benden önce aşı olacaklar, öyle mi?” Adam artık yanıt vermiyor… İçinden geçenleri herkes okuyabiliyor ama: “Aşı olduğuna şükredeceğine…” Zamanlardan “buna da şükür” zamanları… 

Temcid’in arkasından gelen ses, bütün gözlerin hanımefendiden Temcid’e kaymasına, herkeste bir hareketlenmeye yetiyor da artıyor bile…  “Yüzleri çağırabilirsin!” Temcid bağırıyor: “Yüüüz… Yüz biiiir… Yüz ikiii… Yüüz üüüç… Yüüz dört… Yüz beeeş…” Altışar altışar çağırıyorsa Biontech çağrısıdır bu. Ve Temcid’in “Yüz dööört” dediği de Ayşegül’dür. Turkuvaz tabloda bir rakam olmaktansa burada bir rakam olmayı bin kere kabul ediyor Ayşegül… Temcid önündeki geçilmez kurdelesini açtığında giriyor şanslı altılı içeriye… Ayşegül de altılının içinde… Yakışıklı bir genç erkek hemşire, “Rahat bırakın kolunuzu” diyor. Yapıyor şıp diye Ayşegül’ün aşısının ikinci dozunu… Salgının ilk günlerinde gece dokuzda pencereleri açıp bütün mahalle alkışladıkları, sonra niye alkışlamadıkları sağlık emekçilerinden biri de bu erkek hemşireymiş demek… 

İlk randevusuna gittiğinde aşı olmadığı için geri çevrilen… Aşı randevusunu iptal edip yeni randevu almak için terler dökerken Biontech aşısının da tercihe sunulduğu bildirilince Biontech aşısını tercih eden… O gün aşı olsa Sinovac olacakken… Yeniden randevu alıp Biontech’in ilk dozunu olan… Olması gerektiği gibi 28 gün sonraya aldığı 2. doz randevusunun zamanı tam gelmişken bu randevuların ertelendiği, 6-8 hafta sonraya yeni randevu alınması haberiyle şaşkına dönen… Randevusunu da bir türlü iptal edemeyen… Ertesi gün de alınmış randevuların geçerli olacağı haberini okuyup… iyi ki bir türlü iptal edemediği eski randevusuna gidip aşı kuyruğuna giren Ayşegül, Temcid’in “Yüz dööööört” çağrısıyla içeri girip aşısını olurken aklında çoluğu çocuğu torunu… Onlar ne zaman aşı olacaklar, bilinmez… Ya Temcid’in ailesi? Temcid sıraya bakıyor da en önde metal işçisi güzeller güzeli karısı Betigül’ü görüyor. Temcid aşı sıralaması yapsa önceliği karısına… sonra bütün işçilere verecek. Madem ki çalışıyorlar, tam kapanmada bile tam çalışıyorlar… madem ki bütün yasaklardan muaflar…  “Ah be!” diyor içinden Temcid, “Ah benim güzel karıcım, Betigülüm, sana ne zaman gelecek aşı sırası?” Temcid ne çok özledi doyasıya sarılmayı Betigül’e ve küçük kızı Beren’e…

Ayşegül çıkarken Temcid’in sesi geliyor arkadan: “Siyontekler buraya… Biyontekler buraya…”

Teşvikiye, 2 Mayıs 2021