Can Kartoğlu

Siz Kibar Feyzo'yu seyrettiniz mi? Orada bir maaş dağıtma sahnesi vardır. İşçiler, canlarını dişlerine takmış çalışıyorlar. Aybaşında kuyruğa girip maaşlarını alacaklar. Muhasebeci sırayla parayı uzatırken yüksek sesle de “300” diyor. Bütün işçilere 300, 300, 300 ödüyor, ta ki sıra Kemal Sunal’a gelene kadar. Ona “100” diyor ve 100 lira uzatıyor. Kemal Sunal, şaşırarak soruyor; “Hepsi...

Sağlık emekçilerine, bütün işçilere… ve Aykut Kırbıyık’a… “Sinovak var mı Sinovak?” Nefesi tükendi Temcid’in. Kimseden ses çıkmayınca bi’ daha bağırıyor: “Sinovak var mı Sinovak! Çin var mı Çin?” Temcid’in önünde geçilmez kurdelesi ve uzayan bir başıbozuk sıra… Sıradakiler yaşlı desen yaşlı değiller, genç desen genç değiller… Hepsinde kat kat maske var, hiçbirinde mesafe yok. Ayşegül’de...

İnsan tencere reklamı görünce ağlar mı? Benim annem ağlar. Hele o çelik tencerelerin, çaydanlıkların nasıl da parladığını göstermek için “çiin çiiin!” diye sesle birlikte üstlerinde yıldızlar yanıp yanıp sönmeye başladığında annemin gözlerinden sanki yaşlar değil yıldızlar akar. Sesimi çıkaramam. Annemin yanına gider, akan yıldızları toplar, başımı göğsüne dayarım. Annem mis gibi benzin kokar. Ne zaman...

“Ne vakit açar bigudilerini? Kaçırırdık. Açmayacaksa saçlarını niye bigudilerdi? Düşlerinde kimbilir kimin kalbine… nasıl da dalgalanırdı Bigudi’nun saçları? Bilirdik, o kalpsiz bilmezdi Bigudi’nin saçlarından baharı yakalamayı…”  Karşılıklı o kadar yakındır ki bizim sokakta evler… Perde de kapatmazlar. Oturduğunuz yerden karşı evin içini görürsünüz. Kimin kitaplığı var, kim bilgisayarının başından kalkmıyor, kim melankolik, kim öfkeli, kimin...

Pes etmek yok oğlum Cezmi, diyorsunuz. İyi ama ev yok… Oysa aradığınız sadece üç şey: Eve girerken de, evde de merdiven olmasın. Banyoya giriş de kolay olsun. Sahibinden kiralıkları… Emlakçıdan kiralıkları bir bir tarıyorsunuz… Yok oğlu yok… Kara kara düşünürken… O da ne? Düz ayak, bahçe katında, tam da aradığınız niteliklerde bir kiralık daire ilanı...

Tamirci çırağıymış. Annesi sen zanaatkârsın diyor. Ali’nin boyundan büyük bu kelime. Ali ne olduğunu bilmese de annesinin ağzından süzülen bu eski kelimeyi seviyor. Çekiçle tanışalı beri ne defterini kitabını, ne He-Man kılıcını aldı eline. Derslerini ille de yüksek sesle çalışan… dedesi pazardan o kırmızı plastik kılıcı getirdiğinde havaya kaldırıp kaldırıp “Gölgelerin gücü adınaaaa” diye bağıran...