Sosyal medyada görüp beğendiğiniz bir sözü hemen paylaşmayın. Neden mi? Çünkü sözün altında imzası bulunan kişi, o sözü hiç söylememiş, hiç yazmamış olabilir. Uruguay’ın “Aziz” lakaplı yazarı Eduardo Galeano, “Ve Günler Yürümeye Başladı” isimli kitabında yer alan “Şöhret tam bir masal” yazısında, mazisi milattan öncelere dayanan bu edebi kolpacılığın geçmişine kısa bir göz atıyor:
“… İncil’in en popüler bölümü hangisidir? Âdem ve Havva’nın elmayı ısırmaları. Bu İncil’de yer almaz.
Eflatun en meşhur cümlesini asla yazmamıştı:
“Savaşın nasıl bittiğini sadece ölüler gördüler.”
La Manchalı Don Kişot şunu asla söylemedi:
“Köpekler havlıyor Sancho, atlara eyer vurmanın zamanıdır.”
En bilinen cümlesi Voltaire tarafından ne yazıldı ne de söylendi:
“Söylediğin şeyle hemfikir değilim, ama bunu söyleme hakkın için canımı veririm.”
Georg Friedrich Hegel şunu hiçbir zaman yazmadı:
“Gri olan kuramdır, hayat ağacıysa yeşil.”
Sherlock Holmes asla şöyle demedi:
“Basit düşün, sevgili Watson.”
Hiçbir kitabında ya da kitapçığında, Lenin şöyle yazmadı:
“Amaç araçları doğrular.”
Bertolt Brecht en beğenilen şiirinin yazarı değildi:
“Önce komünistleri götürdüler / hiç sesimi çıkarmadım / çünkü ben komünist değildim…”
Jorge Luis Borges dilden dile en çok dolaşan şiirinin yazan değildi:
“Eğer hayatımı yeni baştan yaşayabilseydim / daha çok hata yapmaya çalışırdım…”
* Eduardo Galeano
Ve Günler Yürümeye Başladı, Türkçesi: Süleyman Doğru, Sel Yayınları
0 Yorum