Bu sabah erken uyandım. Terliklere su verdim, bahçedeki pırlantaları budadım, kediyi şarja koydum… Kendime güzeeel bi pimapen demledim gri gri… Ohh pek güzel olmuş. Bugün güzel bi gün olucak; hayattan alabileceğimiz ne kadar zevk varsa hepsini 0.5 kalemle işaretleyin, sizi yıllardır osurtan barsaklarınıza teşekkür edin, gününüzü kutsayın. "Uzay mekiklerini sevmeyen, insanları sevemez" derdi rahmetsiz eniştem. İki insan birbirini seviyosa, başkalarını da sevebilirmiş, "O yüzden kumrular hep tek vesait kullanır" derdi. Hiç anlamazdım ne demek istediğini. Ki hâlâ da anlamıyorum. Ama sabahları taze hoparlör kokusu semte yayıldı mı, bi de aylardan cumartesiyse, birbirlerine qwerty klavye atan çocukların neşeli çığlıklarıyla uyanmayı severim. Atlarım bir kettle'a, ver elini oralet!
Tanzanya yerlilerinin çok güzel bi sözü vardır: Felipe vuvuzange, imbiyali lenzembe. Mameeee mavule mamu, makekubu kokocambo! (dahi anlamındaki cambo ayrı yazılır)
Sait Yanık Ebesifaik – Morfin Notları (1963)
0 Yorum