Salgında kaleme alınmış günlük (Yalan, ne günlüğü)

Günaydın fakirler. O biçim param var ama sizinle aynı kaderi paylaşıyorum: Köşkte mahsur kaldım! Hayır bileydim kendi koronamı yaptırırdım. Para bok, "Yapın lan!" derdim tık tık para saçarak… Bugün günlerden o gün. Dün dündü. Yarın da bi başka gün olcak inşallah. Allah cümlemize nokta nasip etsin ki cümle bitsin. "29 kere 40 yıl kölesiyiz öğretmenin" demiş Ali Rıza 1000boğa. 1160 yıl yapar. İnsan ömrünün o kadar olmadığı şarkılar bunlar. Siz ne kadar fakirseniz ben de o kadar değilim. 

Sandığınızdan daha zenginim, zaten sizin sandığınız zengin olamaz. Sandık lan bu, en fazla içine sığan para ya da mücevher kadar zengin olabilir. "Altına Hücum" diye bi film vardı, devamı çekiliyomuş, bu sefer üstüne hücum ediyollarmışmış. Komşu teyze söyledi. Ona da kaynı söylemiş. Holivut'ta çalışan bi yeğeni var bunun, ona da işyerinden söylemişler. 

Korona ne âlemde? Aslında yalan söyledim, sizinle tam da aynı kaderi paylaşmıyorum. Köşk möşk yalan, ev o kadar büyük ki salonla banyo arasında ana cadde var. Ana cadde çok iğrenç bi laf! Ana cadde! Erkek erkektir, aslan anandır! Bi de Kofi Annan vardı, Birleşmiş Milletler şeyi. Ne saçma laf lan; birleşmiş… Yani "1"e benzemeye başlamış, "1"e dönmüş… 

Korona olabilir gerekçesiyle köşkteki 630 çalışana izin verdim. Yurt içi uçuşlarda Kdv'nin %1'e inmesi en çok bana yaradı, misafir yatak odasına uçakla gidip gelirim artık. Gerçi ben kendi uçağıma bilet almıyorum ama olsun. İnsan zengin de olsa insan…

Sütaş yoortlarının oğlunu tanıyorum ben.