“Dost acı söyler”

"Dost Acı Söyler" diye bir söz var ya, o aslında "Dost Gerçeği Söyler" demek. Artık Ortadoğu insanına ne kadar acı geliyorsa gerçek, ne kadar alışıksa gerçek olmayanla yaşamaya… Gerçek dışı olan onu ne kadar mutlu ediyorsa artık, gerçeği söylediğinde dost da acı söylemiş oluyor. 

Çok ilginç bir kültürel ipucu bu aslında. Batılının gerçekçiliği, onun için bize itici, sevimsiz ve soğuk gelir… Neden?

Bence adamlar her gün gerçekle yaşadıkları için gerçek olan artık yüzlerine yansıımış durumda. 

Bizdeki hayat, doğu masalları gibi. Bakın bizdeki diziler de masal gibi, fukara gençlerin zengin partner bulma hayalleriyle örülü. 

Yalan değil, inanılmaz hayallerle süslü gerçekler bizimki. Batılının gerçeğinde bu denli hayal bulamazsın. Onların hayalleri bile somut istatistikler ve verilerden hareketle oluşmuş hayallerdir. Gündelik gerçek tektir ve yalındır. Onun için de sıkıcıdır. 

Bizdeki hayat milli piyango tadındadır, başarı bile tesadüfen ve şansa bağlıdır. Onun için hayatının bütün evrelerinin planlayabilen bir batılı bize itici gelir. Yalanlarla ve hayallerle büyütülmüş bünye gerçeği yadırgar, soğuk ve itici bulur.  Bundan dolayı gündelik gerçekle yaşayanlar soğuk ve iticidirler. 

İyi niyetle yapılmış dahi olsa karşılıklı söylenen yalanlarla sürer Ortadoğulunun hayatı; yalanlar tükenince ilişki tıkanır, bitme noktasına gelir. 

Ama bir yandan da;

Masal gibi hayatları vardır, umutlarla dolu.  Tek zenginliği de hayalleri ve umutlarının çokluğudur.