T3R5 MAHALLE 16: MEHMET ERDEM KONSERİNE GİDEMEMEK

T3R5 mahallenin çekilmez, uykusuz, aksi, nalet, ana avrat söven, sabahtan akşama kadar sırt üstü yatan, kendine karşı duyduğu nefret ve merhamet hiç bitmeyen, yaptığı her iş ayıp rezalet olan ve her seferki gibi haksız ve yenik kahramanı Tersettin her zamanki gibi büyük bir heyecanla mahalle kahvesinden içeri girdi.

“Oğlum yengeniz Mehmet Erdem hayranıymış ya! Duydum ki konseri varmış. Bilet alacağız ama bilet kalmamış diyorlar lan! Bana iki bilet bulmanız lazım Mehmet Erdem konseri için! Koşun! Tüm karaborsacılara haber salın! Nereden buluyorsanız bana iki bilet bulun!”

Mahallenin delikanlıları biliyorlardı ki, Tersettin bir şeyi bir kere kafaya koydu mu feriştahı gelse önünde duramazdı. Zibidi Ziya, Kenef Sülü, Jilet Cezmi ve Tahteravalli İlhan sırasıyla sorularını yapıştırdılar ama nafileydi.

“Sakin ol abi hangi yenge?”
“Nasıl yenge?”
“Nereden buldun?
“Sen hangi ara sevgili yaptın abi?”
“Senin sevgilin mi var abi?”
“Senin bütün aşkların mutsuz sonla bitti abi! Ne sevgilisi? Ne yengesi?”

Delikanlılar akıllarından geçen bu soruları soramadan sorsalar da cevap alamadan direkt işe koyuldular. Mahalledeki karaborsacılar Das Kapital Necmi ve İmefe Ferhat’a haber salındı. Yetmedi Kalpazan Kazım ve Kolpa Nuri’ye kuş uçuruldu. O biletler akşama Tersettin’in cebine girecekti. Sonunda Atakent Hayal Kahvesi’nde 21 Ekim 2022 Cuma günü yapılacak olan Mehmet Erdem konserine iki bilet bulundu.

Kenef Sülü: Abi T3R5 mahalle nereeeee? Atakent nereee? Senin bir cuma akşamı çıkıp oraya gitmen ne kadar sürer biliyor musun?
Tersettin: Oğlum zoru başarırım imkânsız zaman alır diye bir şey duymadın mı sen? 80’lerin klişe cümlesidir. Ama bu klişe benim için söylenmiştir. Bir kere yengen Mehmet Erdem konseri için gözyaşı dökmüş. Ona kıyabilir miyim sence ben?
Zibidi Ziya: İyi de abi neden Atakent’teki Hayal Kahvesi? İstanbul’da bunca Hayal Kahvesi varken?
Tersettin: Oğlum yengen orada oturuyor. Benim evden çıkıp oraya gelmem beş dakika, dedi. Sen de çıkar gelirsin orada buluşuruz, dedi. Ne var bunda anlamayacak andaval kafalı!

Konserin olduğu gün geldi çattı. Tersettin sevgilisiyle buluşacağı için heyecanlandı. Daha mahallenin hocası öğlen namazını okumadan meyhaneye gidip içmeye başladı.

Jilet Cezmi: Abi yapma etme… Bak oraya kadar araba kullanman gerekiyor… Şunu iki birada bırak üzerine de bol bol su iç… Üfleyince çıkmaz iki bira…
Tersettin: Bana koyar mı oğlum? İçeceksem tam içerim! Sevdim mi tam severim ben! İki bira ne? Ağzımı değdiğime değmez be!

Tersettin kimsenin sözünü dinlemedi. Mahallenin hocası hocanın adı neydi onu bul ikindi namazı için minareye çıktığında Tersettin artık sandalyesinden kalkamayacak kadar küfelik olmuştu.

Tahteravalli İlhan: Abi istersen bir hamal çağıralım senin küfeyle götürsün Atakent’e ha ha ha ha ha!
Tersettin: Kurt kocayınca köpeğin maskarası olurmuş itler! Abinize yardım edelim, arabasını kullanalım, Atakent’e götürelim demiyorsunuz da sarhoş halimle dalga geçiyorsunuz öyle mi? İyi gün dostları pezevenkler sizi!
Kenef Sülü: Abi akıl var mantık var. Cuma günü İstanbul’un iş çıkışı trafiğinde saat olmuş yedi, saat dokuzdaki konsere yetişebilir misin? Mümkün değil!
Tersettin: Size müdana etmem ben de! Oğlum Taksici Tahsin. Göreyim seni koçum. Bence sen beni yetiştirirsin!
Taksici Tahsin: Yok abi mümkün değil. Sen kendi arabanla yola çıkamıyorsun, beni mi o yollara vuruyorsun? Ben taksiyle tövbe gitmem o yolu. Daha Eminönü’nde sıkışır kalırız. Zaten İstanbul’da cuma gecesi konsere gideceksen kendi mahallende olan bir yeri seçeceksin. Atakent nere T3R5 mahalle nere?
Tersettin: Ulan eşşoğlueşşekler! Lafa gelince Tersettin abimizsin. Canımız ciğerimizsin. Bu hikâyenin kahramanısın, jönüsün Kayzer Soze’sisin dersiniz! Ama ihtiyaç duyduğum anda çil yavrusu gibi dağılıp abinizi piç gibi ortada bırakırsınız lan! Yazıklar olsun size! Benim bildiğim Mehmet Erdem abimiz bu konsere ben gelmeden başlamaz! Benim sevgilim de bu konsere ben gelmeden girmez! Hiçbir dört tekerlekli araç beni götüremiyorsa iki tane ayağım var! Başlarım yürümeye! Karınca misali su doldururum avucuma! Sizin gibi döneklikten gebereceğime en azından yönüm belli olur! Yar yolunda ölürüm! Sizden gelecek hayır cehennemin direğinden gelsin lan! Defolun gidin gözümün önünden!

Tersettin T3R5 mahalleden çıktı, yürümeye başladı. Yürü babam yürü. Yürü babam yürü. Fakat İstanbul, minicik telefonun ekranındaki haritadan göründüğü kadar küçücük değildi. Tersettin yürüdü, dakikalar, saatler geçti. Sevgilisi BEN KONSERE GRDM HYTM SEN NRDSN diye mesaj attığında Tersettin henüz köprüyü yeni geçmişti. Derken ilerleyen saatlerde Mehmet Erdem sahneye çıktı. Tersettin, sevgilisinin açtığı Instagram canlı yayınından içi gide gide o güzelim şarkıları dinlemeye başladı.

Sonunda terden sırılsıklam olmuş bir halde, konser bitene kadar yürüye yürüye Atakent’e varmayacağının farkına vardı. Tükürdüğünü de yalamak istemediği için hâlâ yürümeye devam etti. Derken bitap düştü. Karşısına gelen ilk parkta bir banka uzandı.

Geceleyin onu bulan bekçiler hangi semtte uyuduysa oranın karakoluna götürdüler. Berduş ve sarhoş bir şekilde karakollara düşen Tersettin’i sorguya çektiler. Nereden bilebilirdi ki Mehmet Erdem’in konserine giderken hayattaki erdemlerinden olup kendini böyle rezil edeceğini ve karakollara düşeceğini? Ertesi gün, hapını yutmuş bir şekilde ekip arabasıylaT3R5 mahalleye bırakılan Tersettin perişan bir halde kahvedeki ilk masaya yığıldı.

Tersettin: Arkadaşlar, ben gidemezsem sevgilim de o konsere gitmez diye düşünmüştüm ama gavur kızı hâlden anlamadı. Konsere gittiği gibi oradan birini kendisine sevgili yaptı. Kendime gidemediğim bir konserin biletini aldığıma mı, yengeniz dediğim aşüftenin gittiği ilk konserde beni aldattığına mı, karaborsacı Das  Kapital Necmi’ye hâlâ biletlerin parasını vermediğime mi yanayım? Kızı ellere kendi ellerimle verdiğime mi Mehmet Erdem abimizi dinleyemediğime mi yanayım? Çat diye çatlamak üzereyim. Neresinden tutup da düzeleyim?
Zibidi Ziya: Abi sen öyle bir ters abimizsin ki ters zamanında değil her zamanında biz sana ne söylesek suç oluyor. Bazen küçük sözü dinlemen lazım. Biz sana dedik ama dinletemedik.

***

Ertesi akşam gençler ve Tersettin hayatın sillesini yemiş ama bundan doğan travmalarını başlarından defetmiş olarak mahallenin meyhanesinde buluştular.

“Tersettin abi, biliyoruz çok üzgünsün ama biz senin derdine ilaç gibi gelecek bir şey biliyoruz.”

Derken meyhanenin kapısı açıldı içeri babayiğit, yağız, yakışıklı, sakallı bıyıklı bir delikanlı girdi. Elinde sazı vardı. Tersettin kafasını kaldırıp baktı. Gözleri kederi yüzünden buğulanmış olduğu için o anda meyhaneye giren kişiyi tanıyamadı.

Elinde sazı olan kişi arka masalardan birine oturdu. Sazını çalmaya başladı. Bir türkü tutturdu.

“Martılar ağlardı çöplüklerde biz seninle gülüşürdük
Şehirlere bombalar yağardı her gece biz durmadan sevişirdik”

Yakışıklı genç adam türküsünü söylemeye başladığı anda Tersettin beyninden vurulmuşa döndü. Hüngür hüngür ağlamaya başladı. Çünkü ta T3R5 mahalleye gelip bu türküyü en az Ahmet Kaya kadar güzel söyleyen kişi Mehmet Erdem’den başkası değildi. Şarkısı bitince Tersettin’in masasına geldi.

Mehmet Erdem: Tersettin kardeşim… Bileydim senin konser için yollara düştüğünü ama yine de yetişemediğini, konseri bir gün sonraya alırdım. Sen T3R5 mahallemizin canı ciğeri, biricik en ters, en bahtsız, en şanssız adamısın. Benim konserimde de şansının yaver gitmemiş olması aslında sana kaderinin bir oyunu. Ama yalnız değilsin. Mahallendeki bu gençler sandığının aksine seni o kadar seviyorlar ki. Önce menajerimle bağlantı kurmuşla, sonra beni aradılar. Bizim bir abimiz var, senin konserine yetişemediği için kadar üzgün o kadar üzgün ki, bizi kırmazsan gelip onun için bir iki şarkını dillendirir misin, diye sordular. Tabii ki dedim. Eğer T3R5 mahallemizin Tersettin’i benim konserime yetişemediyse, T3R5 mahalleye gelip ona şarkılarımı söylemeyen ben, Mehmet, Mehmet Erdem olabilir miyim hiç dedim. Hadi bakalım hangi şarkıyı istiyorsun söyle. Bence hiç üzülmeyesin. Eğer seni konserde tanıştığı bir adam için terk edecekse zaten o kızdan sana hiç hayır gelmeyecekmiş kardeşim.”

Ve Mehmet Erdem şarkısını söylemeye başladığında T3R5 mahallede yaşayan her deli yürek yeni sevdalara yelken açmak üzere limandan ayrıldı:

“Nasıl bir kalp bıraktın Tersettinim ardında
Bilir misin kırılan kalpler düzelmez asla

Dönüp de hiç baktın mı merak edip arkana
Eden bulur de gitsin kalır sanma yanına
Eden bulur Tersettin, kalır sanma onun yanına

Bir gün olsun gül be sen, hep ağlama ne olur
Karanlığın içinde, yalnız kalma ne olur

İnim inim inleme acı çekme ne olur
Benim için fark eder, sen mutlu ol Tersettin

Bir gün yüzü görmedin, çileyi hep sen çektin
Ne ettin kendin ettin, sen mutlu ol Tersettin”

Not: Bu hikâye, yazarı Tuğba Turan’ın, 21 Ekim 2022 tarihinde Atakent Hayal Kahvesi’ndeki Mehmet Erdem konserine gitmeye çalışıp gidememesi ve Mehmet Erdem’e “Elbet bir gün buluşacağız” demesi üzerine yazılmıştır. Kendisine ve sesine saygılarımla.