Palmiye, Malibu, O Koku

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Oradaydı bu sefer o koku. O kadar zamandır burnuma gelmeyen koku, bir anda hatrıma geliverdi. Aralara ne çok şey yerleştirmişim meğer, hatırlamıyorum bile. 

Ama plastik kaplı, üstü delik, sünger topta kaldı gözüm. Bunca senedir neredeydin iki gözüm…

Bir drone’la o koydan bu ormana, bu topraktan o organa doğru süzülürken ben, sesin geldi inceden. Uzaktan değil, karşıki çevre yolundan. 

Çevre yolunun alt tarafı Sahil Evleri. Gördüğümde Miami’yi İzmir’e getirmişler kimselere söylememişler demiştim. 2 senedir gittiysem 5 kere gitmişimdir maksimum. 10 dakika değil aramız aslında. Salgından hortuma çok şey girdi araya. 

Ama bu sefer o koku geldi burnuma. Buradan sekiz saat uzakta, kokusuz odamın tam ortasında kokusu geldi bir anda.

İzmir’de gün çok acayip batar. Kokulu batar. Palmiyeli batar. Malibulu batar.

Geçmiş geçmemişse insana çok fena batar. Geçsin diyorum, geçirtmiyor insanoğlu. 

İyi ki geldin burnuma o güzel koku. 

Seni sakladığımdan haberim bile yoktu. Gülümseyerek yatmazdım bu gece yoksa. Yazı mazı da yazmazdım. Kendime iyi de bakmazdım. 

Hoşgeldin. Hoş’la geldin’i birleştiriverdin.