Düdük (Külah)

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Gene bir gün yolda gidiliyordu Zonguldak’a
Tarlalardan geçer kestirme yollar patika
Dayva’da mezar ağaçlarının dibinde verildi ilk mola
Bir gazete takıldı Molla Memed’in gözüne
Üzerinde helva ekmek yenilmiş
Ve öyle bırakılmış her nasılsa
Hemen bir hınzırlık geldi aklına
Yaptı gazeteden bir düdük
Doldurdu içine az önce gördüğü atın sıcak necasetini
Unutulmuş gibi koydu koca bir taşın kenarına
Dedi yanındakilere gelenler var arkadan saklanın biraz ileriye
Biliyorlar Molla Memed muzipti
İtirazsız kabul ettiler
Tuttular nefeslerini başladılar beklemeye
Düşündüler az sonra gülecekler
Epey yaklaşmışlardı ki arkadan gelenler
Koşmaya başlıyordu düdüğü görenler
Bizimkiler zor tutarken kendini
Kaptı düdüğü en hızlısı en bitirimi
Dedi ilk ben gördüm vermem kimseye arkadaş
Dedi öbürü asıl ben gördüm önce
Sen ittin beni geriye
Az daha kavga çıkacaktı ki
En bilgesi söz aldı
Dedi bulsak da versek sahibine
Fakat sahibi şehirden almış olmalı bunu
Gidiyordur şimdi köyüne yani bizim ters istikametimize
Şimdi bunda herkesin payı var
Paylaşmazsak haram olsun yiyene
Bu sözler etkiledi bitirimi
Tamam dedi düdüğü açalım ne varsa paylaşalım
Döndü Molla Memed yanındakilere
Dedi ulan ne duruyorsunuz kaçalım

(Molla Memed lakaplı maden işçisinin gerçek yaşam öykülerinden derlenmiştir.)