Kanıtlı Yitik

1.

Kırmızı başlıklı kız kötü yola düştü.
Birkaç yaprağın sesi karıştı gün batımına,
Birkaç arı, uzak coğrafyalardan yüzünün
         silüetini taşıdı çiçeklere..
Saf safra bir ağaç büküldü, dalları yola nazır.
Ense kökünden çığlık atarcasına bir ağrı kıvrıldı.
Nüksetti.
Bir piyanistin titreyen notaları karıştı havaya,
Kırmızı başlıklı kız kötü yola düşerken…
Sevişemedi hiçbir çiçeğin tanrısıyla
İhanetinin buzları erimemişti kadehte. 

2.

Usulca sokuldu kurt geceye, dikine…
Nöbeti devraldı geceden.
Tok bir uluma duyuldu
                                 ağaç köklerinden toprağı titretircesine.
Yemyeşil bir sevişme derz oldu
Birkaç damla kan düştü toprağa..
Kan kaynadı,
lav büküldü,
ateş ağrıdı.
Kurt silkelendi çalılıklara
birkaç damla daha kan damladı ağzından toprağa..
Uzaklarda şimdi;
Bir geminin direğine bağlanmış kırmızı başlıklı kızın,
kırmızı başlığı.
Ağlamış kurt, yarımmış.
Ağzında tüm şehrin tadı kalmış.