“Neyse ki yarın var. Umutların en sevdiği gün…”

Bırak hakikat incitsin seni / Bir yalan avutacağına. (Kemal Sayar)

Kendinizi, kendinizle zaman geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirin. (Tarkovski)

Nereden başlıyorduk? / İlk önce seviyor muyduk? / Yoksa ilk önce güveniyor muyduk? (Oğuz Atay) 

Nefes aldığın şehir ne kadar şanslı. / Kimbilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır. (Sait Faik Abasıyanık)

Eğer bitmiş bir şey sana acı veriyorsa; duyduğun o acı, o şeyin kendisinden değil, verdiğin değerin ona değmemesindendir. (William Golding)

Vardığınız yerlere selam edin / Gün olur bütün kaygılardan uzak / Ben de gelirim. (Turgut Uyar)

Bir kötülükten duyduğumuz endişe, o kötülüğün kendisinden çok daha ağır bir yüktür. (Daniel Defoe)

‘Kursak’ diye bir yer var. / Heveslerim.. hayallerim.. sevdiklerim.. / Hepsi orada. (Can Yücel)

İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor. (Reşat Nuri Güntekin)

Bir süre içime kapandım, ama önemli bir şey fark etmiştim: Dışarıda olan her şey, istendiği an sizden alınabilir. Bir tek içinizde olanlar güvendedir.
(Jeanette Winterson)

Şu telaşlarım bir bitse diyorum. / Belki uzaklara giderim. / Çoktandır gitmek istediğim yollar var. (Ahmed Arif)

Zaman, şimdiye değin olmuş her şeye daha sonra erişmektir. (Özcan Yüksek)

Hayat hikayedir. / Ve bir insanı sevmek, / Onun hikayesini sevmektir. (Martin Heidegger)

Hiç kimse senin gözyaşlarını hak etmez! Ve onu hak eden, seni asla ağlatmayacak olandır. (Gabriel Garcia Marquez)

Neyse ki yarın var. / Umutların en sevdiği gün. (Sezai Karakoç)