KAFATASI SOHBETLERİ

(2002-2004 yılları arasında Bay Gültekin Şavklıyıldız ile birlikte KAKTÜS isimli bir dergi için hazırladığımız KAFATASI köşesinin hazırlık aşamasında ne gibi zorluklara katlandığımızın bir belgesidir KAFATASI SOHBETLERİ… Burada geçen konuşmalar tamamen gerçek olup, belki de sizi mizahtan soğutacak hatta tamamen tiksinmenize neden olacaktır. )

1. BÖLÜM

“Lan Gültekin! Sence ben gerizekalı mıyım?”
“Noldu abi hayırdır?”
“Olum ben dünden beridir bu espriye cok gülüyorum lan. Ama öyle böyle değil. Bayaa durduramıyorum kendimi. En sonunda kendimi yere attım ve kafamı halıya sürttüm.”
“Senin sinirlerin bozulmuş, ben sana söyliyim. Sen bir an önce bi doktora görün.”
“Haklısın. Durup durup gülüyorum çünkü. Tam susucam babam geliyo aklıma, böyle televizyonun tepesine çıkmış bekliyor.”
“Off çok fenaymış harbiden.”
“Bişey daha sorucam sana.”
“Sor hocu.”
“Bazen sana da oluyo mu hani ne biliyim sanki bu bizim son esprimizmiş gibi, sanki bi daha hayatımız boyunca hiç espri bulamayacakmışız gibi…”
“Olmuyor.”
“Nasıl olmuyor lan?”
“Basbayaa olmuyor abi. Aksine her geçen gün daha iyisini yapacakmışım gibi geliyor.”
“Moruk, sen var ya yemin ediyorum hissiz sinirsiz lavuk gibi bi adamsın. Açıkcası seninle aynı köseyi yaptığım için utanıyorum bazen.”
“Allaalla… Bok kafalıya bak. Yapma o zaman birader. Zorla mı?”
“Şişsst o değil de ne biliyin mi? Geçen gün babam çağırdı yanına. Gittim ben de hayırdır baba dedim. Gel otur şöyle bi rakı içelim karşılıklı dedi. Sonra dedi ki benim aklıma acayip espriler geliyo lan dedi. Gültekin’e desem çizer mi dedi.”
“Oha süper lan. Çizerim tabi.”
“Olum bi dur lan atlama hemen. Daha geçen hafta bırakın bu işleri diye ayar veriyodu. Şimdi gelmiş ben de espri buluyom benimkileri de çizin diyo…”
“Ne güzel olum işte. Adam yıkmış o duvarı. Anlamış ne kadar güzel şeylerle uğraştığımızı.”
“Olum bence kesin hayatında baska biri var lan!”
“Hassiktir ne alaka?”
“Ne biliyim lan. Belki de yeni sevgilisine artistlik yapıcak.”
“Belki de annene yapacak.”
“Yok moruk, sanmıyorum. Kesin hayatında başka biri var. Sana bişey itiraf ediyim mi?”
“Etme!”
“Bu espri babamın lan!”
“Hehe! Harbi mi?”
“He valla!”
“Dur bi bakayim…  Hahaha! Olum harbi komik lan.”
“Komik mi? Ben burda aile dramı yaşıyorum ve sen bunu komik mi buluyosun?”
“Abi sen buraya gelmeden önce bişey mi içtin? Ailenle ne alakası var, ben espriyi komik buldum.”
“Harbi komik mi lan bu espri?”
“Evet abi çok komik.”
“Vallaha de.”
“Vallaha.”
“Ben sana bişey daha itiraf edeyim mi?”
“Et lan!.. Etmezsen adam diilsin.”
“Bu espriyi ben buldum. Sırf seni denemek için yaptım. Çok komik espri tabii, yumicik ne sandın? Ağzım yırtıldı ben buna gülecem diye…”
“Ehehe! Sen var ya harbi ruh hastasısın.”